De FLOW die je ervaart van RUNNING a Marathon.

D-day.
Zondag ben ik op tijd wakker. Ik ondervind geen nadeel van dat de klok is verzet. Ik denk nog even terug aan gisteren. Wat een fijne dag was dit. Zo at ik in de middag heerlijk en biologisch dichtbij het Centraal Station van Gent. Is dit mogelijk zou je denken? Ja, ik had zin in veel verschillende groente en veel koolhydraten. Dan kom je al gauw uit bij iets uit India, Tibet of Nepal. Zoals bekend eet en drink ik bij voorkeur zo veel mogelijk plantaardig en vooral duurzaam en biologisch.

Lekker GEC - HOME

Laat ik nu “toevallig” hier langs lopen. Ik loop naar binnen en word blij verrast. Voor een vaste prijs mag ik aansluiten bij het buffet. Normaal ben ik anti all you can eat. Dit voelt, ruikt en smaak toch echt anders. Wat een zalig eten en ontvangst door de gastvrouw en heer.

Na twee rondjes heb ik al genoeg op. In de trein had ik voldoende fruit tot me genomen. En uiteraard voldoende water drinken. Meestal zo’n 1,5 a 2 liter per dag. Dat is voor mij passend. Al blijft het bij iedereen anders. Het blijft maatwerk, net zoals bijvoorbeeld met vitamines en mineralen. Voel gewoon of vraag aan jezelf. Wat heb ik nodig? De antwoorden krijg je vanzelf tot je.

Nummer 1308/ Gerwin van Eldik
Anyway. Tijd om mijn naamkaartje op te halen. Het Topsportcentrum ligt hier ongeveer een 45 minuten vandaan. Zal ik een uber nemen? Hell no. Ik loop lekker die kant op. Misschien kan ik alvast wat van de route mee snuffelen. Aangekomen bij het sport en inspiratie gebied begin het te kriebelen. Wat heb ik er zin in zeg. Het wordt mijn 1^e marathon van het jaar. Eerlijk gezegd, ik heb dit jaar getraind tot 35 km hardlopen. En daarbij heb ik 45 KM gewandeld. Dus ja ergens zit er een onzekere factor in of ik er wel helemaal klaar voor ben.

Ahh, heerlijk die onzekerheid. Naja voor mij is het een zekerheid. Voor andere misschien niet. Ik weet wat ik kan. En daarbij Gent zou mijn laatste test zijn voor de marathon van Rotterdam. Die staat over twee weken op het programma. Het naamkaartje binnenhalen is zo gepiept. Verder nog een mooi blauw shirt meepikken. En voilà we kunnen de weg voortzetten naar mijn accommodatie.

Dat ligt iets ten noorden van het stadscentrum. Mijn google maps geeft aan dat het 5 KM lopen is. Hoppa, daar ga ik weer. Een klein uurtje verder kom ik aan. Mijn beide tassen kunnen eindelijk worden uitgepakt. Tijd om mijzelf op te frissen. Ik ben eind vorig jaar al eerder in dit boutique hotel wezen overnachten. Gelukkig kennen ze me nog. Een welkom kaartje en wat vers fruit ligt klaar. Wat een genot.

Prepare with healthy FOOD
Helaas heb ik die middag geen zin meer om een fiets te huren. Mijn idee was om het parcour van de marathon al fietsend te verkennen. Ik doe mijn visualisatie oefening wel met de digitale kaart. Als we de avond nadert ga ik uit de veren. Op zoek naar healthy food. Ik kom uit bij Le Botaniste.

Le Botaniste | Food and Wine Bar | Plant-based Organic | Belgium

Een werkelijk waar schattig restaurant. Precies gemaakt voor mensen zoals ik. Ik hou van duurzaam en gezond eten. Alleen om in mijn eentje in een restaurant te gaan tafelen voor uren. Nee dat vind ik zonde van mijn tijd. Hier is genoeg te kiezen om mijzelf goed voor te bereiden op de marathon. Van de binnenkant lijkt het overigens op een apotheek. Wat grappig bedacht. Healthy food is inderdaad de beste medicijn. Iets wat de hele wereld wel zou mogen weten.

Oké, genoeg gemijmerd over de zaterdag. Het is tijd om te vlammen. Ter voorbereiding had ik wat fruit gescoord en wat crackers met amandelpasta. Ik kon de eigenaren van het hotel moeilijk vragen om rond 06.00 klaar te staan met het ontbijt. Ik pas me aan en maak het mijzelf makkelijk. Rond 08.00 staat het echte ontbijt klaar. Ik eet wat yoghurt met noten, zaden en (gedroogd) fruit. Met hetgeen ik uren daarvoor al had binnenkregen ben ik er klaar voor. Sowieso pas ik mijzelf aan als er een prestatie geleverd dient te worden. Niets is zo vervelend om met een (te) zware buik te starten. En daardoor ook een zwaar hoofd.

Ik neem aan dat we allemaal weten hoe het lichaam een beetje in elkaar steekt. Je darmen en je brein werken behoorlijk samen. Simpel gezegd. Als je je lichaam voedt met heilzaam en vitaal eten, dan voel je je ook bere gezond. En de andere kant op werkt het ook. Alleen dan zeer negatief. Been there, done that. En dat nooit en nooit meer.

Voor het ontbijt had ik mijn trail vestje al klaar gemaakt. Ik heb dadels meegenomen, genoeg kokoswater en een zuigtablet met elektrolyten (op basis van plantaardige samenstelling). Ik vertrouw liever op mijn food & drinks dan al dat plastic fleswater van de organisatie. Daarbij zijn de eet en drinkposten te ver van elkaar vandaan. Althans dat is mijn mening. Ik drink en eet bij voorkeur iedere 20 minuten wat. Dan is zo’n vest waar je van alles in kan stoppen zeer handig.

Let the marathon begin.
Tijd om een fiets te gaan huren. En daarmee de weg in te gaan zetten richting de start locatie. Wat een feest als ik hier aankom. De energie is hoog. Het event is uitverkocht. Ik kom echt van alles tegen. Wat een gemengd gezelschap. Super dat het allemaal zo in harmonie kan. Ik geniet ervan. Bij aankomst loop ik direct naar de plek waar ik mijn tas kan droppen. Ik wissel van schoenen en maak mijzelf gereed. Even wat losmaakoefeningen en hoppa op weg naar mijn begin vak. Tussendoor nog even een klein bezoek aan het toilet brengen. Even gauw die EPO erin spuiten. Nee, ik doe alles puur natuur. Daar sta ik voor. Eerlijk(heid), puur en oprecht. En zo ga ik deze race aanvangen.

De marathon zelf is prachtig. We starten bij het sport en inspiratie centrum om vervolgens onze weg naar het (oude) stads centrum te nemen. De eigenaren van mijn hotel staan langs de kant. De zoon van Annik doet ook mee. Vorig jaar liep hij zijn 1^e marathon. En nu gaat die voor nummer twee. Ik weet ongeveer waar ze staan. En bij het passeren geef ik een krachtige high five aan haar. De eerste 5-6 km zitten erop.

FLOW RUNNING
Vervolgens is het werk om in de flow te geraken. Ik loop makkelijk. Tijden van 4.40 tot 4.55 per KM en zeer constant. Soms wilt mijn MIND sneller. Ik corrigeer mijzelf. Het doel was rond de 3 uur en 30 minuten. Dus ongeveer 5 minuten per KM. Ik ben dus iets te snel gestart. Dat doe ik bewust. Ik weet op dit moment nog niet goed hoe mijn lichaam het houdt als de 30-35 KM grens erop zit.

Ik vond het zelf prachtig dat we langs en in het stadion van AA-Gent mochten lopen. Wat een magnifiek bouwwerk zeg. Hier wordt de grote groep aan mensen ook stilletje aan gesplitst. Ik volg de borden van de hele marathon. Tijd om te genieten, ontspannen met focus en vooral te blijven bewegen. Ik kom door allerlei dorpjes heen. Er staan verassend genoeg heel veel mensen ons aan te moedigen. Wat ben ik dankbaar en probeer iets terug te geven door enorm te stralen. Ik loop grotendeels met een big smile.

Deze smile hou ik vol tot een KM of 35. Op dat moment krijg ik het fysiek iets zwaarder. Ik kan de eerder genoemde tijden niet meer volhouden. Tijd om iets te reduceren en toch ergens op mijn eindtijd uit te komen. Die strategie werkt. En logisch, want ik ben zoals altijd uitermate goed voorbereid. Ik kan zeker nog lachen tijdens het laatste deel. Al ben ik blij dat het nog geen ULTRA afstand is.

Het einde is in zicht.
Bij het bordje van 40 KM weet ik dat ik redelijk goed zit. Ik ben iets teleurgesteld dat mijn tijden oplopen naar 5.30. Ik blijf in het kielzog van een paar die een goed tempo lijken te hebben. Gewoon doorzetten Gerwin. Het einde van deze marathon nadert binnen 15 minuten. Zo gezegd, zo gedaan. We eindigen in de Topsporthal zelf. Nog even een laatste ronde maken. Wat een prachtige ambiance zeg. Ik kom met een glimlach binnen en voel me conditioneel zo ontzettend vitaal. Een mooie medaille doet mij bovendien goed. Dankbaar dat alles vandaag zo in harmonie leek te zijn.

Tijd om direct na te denken over mijn volgende RUN. Dus waar andere gaan zitten, helemaal stuk lijken te zijn zoek ik een stil plekje op om alvast wat rek, strek en YOGA oefeningen te doen. Tijd om daarna mijn tas te pakken en mijn fiets te gaan opzoeken. Als cooling down mag ik nog even lekker een stuk fietsen naar het centrum. Lekker uitwaaien nu eindelijk het stralende zonnetje er doorheen lijkt te komen.

Daar aangekomen voel ik mij voldaan. Ik heb op de fiets al wat zitten reflecteren. Wat ging er allemaal goed en wat kon er beter? Ik ben overal super tevreden en erg benieuwd hoe de volgende dagen gaan verlopen. Tijd om een heerlijke koude en warme douche te pakken. Snel een eiwit shake ertussendoor. Ik kijk op mijn klok. Het is langer dan uur geleden dat ik de finish zag. Mijn BODY, MIND & Soul verlangen wederom naar healthy food. Ik besluit om naar het zelfde te gaan als gistermiddag. Genoeg andere gerechten waar ik uit kan kiezen. Ik kies voor een knolselderijsoep, een tibet achtige curry, wat hennepzaad/ rode biet soort van balletjes en ik eindig met een VERDIENDE BROWNIE met cashewnoot tapenade.

Echt het smaakte zo verrukkelijk. Ik voel me herboren. Ook door de leuke gesprekken met de mensen die daar werken. Doordat de zon nu was doorgebroken was het stil in het centrum. Dat kwam mij wel even goed uit. Ik laad mij dan makkelijker weer op. Na dit paradijs maaltijdje heb ik het wel gehad. Ik pik nog wat Street-Art en zonnestralen mee en heb behoefte om even te rusten. Dat rusten neem ik wel erg letterlijk. Ik kom mijn kamer niet meer uit. Morgen weer een nieuwe dag.

Na een onrustige nacht word ik om 5 uur gewekt. Hoe voel ik me?
Hmm mentaal wel oké, fysiek wel vermoeid. Ik doe wat ochtend rituelen en oefeningen en heb afgesproken om rond 09.00 te gaan ontbijten. Daarvoor slenter ik, in de vroege maandag ochtend door de stad. Ik loop kriskras, zonder doel naar bepaalde plekken. Magisch als zo’n immense stad dan ontwaakt uit het weekend. De toeristen zijn weg of pakken nu hun spullen.  Ook mijn tijd hier is bijna weer teneinde. Wat heb ik mogen genieten. Dankbaar dat ik deze prachtige marathon met een goed gevolg kon afsluiten. Met gemak, blessurevrij en stralend. Nadat ik weer wat energie heb gekregen is het tijd om echt afscheid te nemen. We lopen vrolijk weer minimaal een uur door het Centrum naar het Centraal Station.

Ik stop ergens om een Flat White te scoren. Ik was hier jaren helemaal verslaafd aan. Van jongs af aan was ik gewend om overal te gaan lunchen. Dat heb ik tot mijn laatste werkgever volgehouden. Ik zat soms meer te lunchen dan dat ik werkte. Althans dat was mijn gevoel. Vorig jaar zat ik nog tussen mijn oude en nieuwe wereld in. Nu gun ik mijzelf een keer per week een lekkere koffie met wat lekkers erbij. En niet zoals daarvoor, soms wel is 2 keer per dag. Ik krijg mijn dagelijkse shot cafeïne en vooral die (kunstmatige) suikers wel op een andere, vitalere en heilzame manier binnen.

Thuis heb ik nog een Illy apparaat. Met van die cupjes. Dat zit me al niet helemaal lekker meer. Ik kocht begin dit jaar nog een grote hoeveelheid in. Ze zijn nu bijna op. Ik zou liever op de ouderwetse manier koffie maken. Rustig en met aandacht. En zeker geen plastic troep. Stapje voor stapje maak ik progressie om steeds duurzamer te leven. Je kunt je afvragen waar is dat nou goed voor?

Nou volgens mij ben ik het levende bewijs wat duurzaam, biologisch, heilzaam en vitale voeding en levensstijl met iemand kan doen. Je kunt alles over mij zeggen. Een ding staat als een paal boven water. Ik zie er 100% vitaal en healthy uit. Dit kun je overigens zeer makkelijk zien aan iemands gezicht. Ziet een persoon er stralend uit, een fijn soort van baby/ kind achtige gezicht, roze wangetjes en een gezond kleurtje op zijn koppie. En ja dat allemaal zonder make up en troep om iets te verbloemen. Ik weet nog goed hoe ik er 3-4 jaar geleden uitzag. Licht, wit, bleek, futloos, alles behalve vitaal. En daarbij, ik voelde me hoogst ongelukkig.

Hoe durven mensen nu nog wel eens te vragen of ik mijn oude wereld mis?
Ik denk er geen seconde meer over na. Ik zou nooit meer terug willen. Al kreeg ik wederom een vorstelijk salaris, auto en zogenaamde toekomstperspectief. No fucking way. Ik trek mijn eigen plan. Geheel eigenzinnig, eigenwijs, met visie en langer termijn denken. En met dieptepunten en daaropvolgend ook vele hoogtepunten. Hoe meer je durft te lijden, hoe groter je (top) prestaties gaan worden. Het gaat allemaal om de balans. Net zoals met een marathons. Hoe erg durf je je zelf af te beulen en voor hoe lang? Om uiteindelijk met een werkelijk fantastisch, vitaal en gevoel vol welzijn te finishen. Stel je zelf de vraag. Wat heb ik nu echt nodig en wat heb ik er allemaal voor over om dit te bereiken?

Het herstel gedurende de week viel me op dinsdag wat tegen. Ik begon met frisse moed aan een RUN. Helaas kwam ik na zo’n 5 KM erachter dat ik gewoon nog niet herstelt ben. Ik besluit om dan nog een uur te wandelen. Het is een prachtige ochtend nabij Planken Wambuis en de Mossel. Ik woon echt magnifiek. Nadenkend vraag ik aan mijzelf. Wat heb ik nu nodig en wat zou kunnen bijdragen aan een vlot(ter) herstel?

Cycling & swimming.
Woensdag middag heb ik tijd over. Ik besluit om na een vitale en heilzame lunch mijn Vintage Bike te pakken en richting Wageningen te fietsen. Dichtbij de campus ligt al jaren een zwembad. Ik ben er heel lang niet meer geweest al wist ik instinctief waar het ongeveer was. Voor nog geen 5 Euro kan ik tot 14.00 gaan zwemmen. Hmm hoelang zou ik het volhouden? Sowieso heb ik al lang niet meer gezwommen. De pool ziet er schoon uit, ik maak een leuk praatje met de badmeesters en plons, ik spring er in. Gewoon lekker, ontspannen wat baantjes trekken. Voornemend om een klein half uurtje te bewegen. Het werd een heel uur. Ergens had ik nog genoeg energie over. Het lijkt me wel leuk om iedere week dit erbij te doen en telkens 5 minuten langer vol te houden.

IRON-MEN
Ik liep afgelopen zondag namelijk heel lang met een jonge vent mee. Hij had een shirt aan van een triatlon. Hardlopen, zwemmen en fietsen. Wowie dat lijkt me wel iets voor volgend jaar. Zo’n Iron-men meemaken en behalen. Ik heb vandaag de eerste (zwem) slag en trapjes gezet. Van de vermoeidheid in mijn benen voel ik tijdens het zwemmen niets. Kortom ik ben al weer behoorlijk vitaal en gezond. Het is wachten dat mijn benen weer “the go” geven. Dat zou vrijdag weer zijn. Zo’n 5 dagen na de marathon. En precies op tijd want vandaag en morgen staan twee mooie Trail Run’s gepland.

En dit weekend.
Dadelijk vertrek ik richting Eersel. Dichtbij de Belgische grens. In natuurgebied Ter Spegelt staat een event van 30 KM gepland. Prachtige bosroute. En gezien het weerbeeld. Misschien wel in de sneeuw. Dat zijn toch magische momenten. Ik ben heel benieuwd hoe het gaat. Zeker nu ik zondag morgen een korte Run van 16 KM heb gekozen in Beek. Bij elkaar toch weer ruim een marathon afstand. Nog nieuwgieriger ben ik dan ook hoe ik mij maandag voel. Ik word iedere dag vitaler en vitaler. Er gaat een dag komen dat ik met gemak, blessurevrij en stralend binnen 1 a 2 dagen van een marathon herstel. En dat opent weer de weg naar het trainen voor ULTRA afstanden.

Kempenland Trail - Trail Running (trail-running.eu)
Actuele informatie - www.sob-beek.nl

Believe in yourself!

Ik geloof er heilig in dat er nog veel meer mogelijk is. Als je eenmaal in zo’n hoog energieveld bent aangekomen dan is de sky the limit. Alles wat ik kan bedenken, kan ik ook creëren. Dat geldt overigens voor iedereen. Je dient er alleen wel te komen. Met moed, vertrouwen, geduld en goede begeleiding kom je een heel eind.

Blijf ondanks de lagere temperaturen toch in beweging he. Pure winst als je jezelf verzet om toch iets te gaan doen wat gezond en vitaal voor je is. 

Keep on going and push yourself to your personal limits.