Mijn Reis naar Eenvoud en Verbinding
Als kind was ik degene die dromerig naar de wolken staarde, altijd in mijn eigen wereld. Ik observeerde rustig alles om me heen. Nieuwsgierig, maar voorzichtig. Ik voelde veel – soms wel te veel – en daardoor leek ik vaak net een beetje anders. Het was alsof de wereld niet helemaal paste zoals die bedoeld was.
Het leven bracht me op verschillende paden van ontdekken en groeien, en zoals dat gaat, leerde ik veel over mezelf. Mijn eerste grote les kwam toen ik een burn-out kreeg. Mijn lichaam zei gewoon "stop" – en gelukkig luisterde ik. Het was een moment van overgave, en een levensgids hielp me om weer in contact te komen met mijn eigen ritme. Maar oude gewoontes zijn hardnekkig – ik raakte weer verstrikt in de hectiek van het leven, totdat de natuur me uitnodigde om écht te luisteren.
Een breuk in een relatie bracht oude gevoelens naar de oppervlakte – angst, verdriet, onzekerheid. Het was zwaar, maar het opende ook de deur naar iets nieuws. In de stilte van de natuur vond ik ruimte om opnieuw te voelen, mezelf te ontdekken, en de druk van verwachtingen los te laten.
Van Moeten naar Zijn
Ik besloot: genoeg van ‘moeten’. Ik wilde begrijpen wat het betekent om in balans te zijn – echt in balans, zonder de constante druk van buitenaf.
Dus verdiepte ik me in gezondheid en welzijn, niet vanuit het verlangen om iets te fixen, maar uit nieuwsgierigheid naar hoe de natuur ons kan helpen herinneren wie we werkelijk zijn. Ik combineerde mijn intuïtieve gevoel met wat de wetenschap ons te bieden heeft – en ontdekte de kracht van een holistische benadering.
De natuur werd mijn gids. Elk seizoen bracht me nieuwe inzichten. Het bos werd mijn veilige plek, mijn thuiskomst. Tussen de bomen, met de wind die zachtjes fluisterde, vond ik de rust die ik zo nodig had. Op een dag besefte ik: de wereld van ‘moeten’ past gewoon niet bij me. Ik nam afscheid van mijn baan en koos voor een leven dat meer in harmonie is met mijn natuurlijke ritme.
Herinneren wie je bent
En zo begon mijn avontuur. Zonder plan, maar met het vertrouwen dat alles zich op het juiste moment zou ontvouwen. De weg was niet altijd makkelijk, maar ik leerde onderweg zoveel over mezelf. Soms vond ik mezelf weer in de stilte van verre landen, tussen bergen en natuur, maar steeds was het de terugkeer naar binnen – naar rust, naar de natuur – die mij kracht gaf.
Zachtheid is een kracht
Wat volgde was een periode van diepe verandering. Ik ontdekte dat zelfs de schaduwstukken van mezelf liefde nodig hebben. Groei is geen rechte lijn, maar een zacht proces van vallen en opstaan. En het mooiste van alles? Ik ontdekte dat ik altijd terug kan keren naar mijn kern – die zachte, intuïtieve kracht die altijd bij me is, zelfs in mijn kwetsbaarheid.
Thuiskomen in de natuur
Nu leef ik vanuit die kern. Mijn intuïtie is mijn kompas geworden. Ik begeleid en gids mensen die willen ontdekken hoe ze kunnen leven vanuit rust, verbinding en eenvoud. Niet door ze te ‘fixen’, maar door ze te helpen herinneren wie ze écht zijn.
I LOVE SLOW LIVING
Ik vind schoonheid in het kleine – in lichtkunst die fluistert, in een onverwacht stukje street art op een muur.
Design en film raken me, zeker in de stilte van een filmhuis, waar verhalen langzaam binnenkomen.
Boekwinkels, koffietentjes en markten laten me dwalen en thuiskomen tegelijk.
En telkens weer verwonder ik me, als een kind, in theaters en musea waar de wereld zich opnieuw ontvouwt.
Het zijn de zachte, bijna onzichtbare momenten die mijn leven kleur geven.
Zielsgids in het fluisteren van het bos
Voor wie de weg even kwijt is – of juist zin heeft om te verdwalen.
Soms heb je geen kaart nodig,
maar iemand die naast je loopt.
Iemand die de stilte begrijpt,
en je herinnert aan wat je eigenlijk al lang weet.
Ik ben er niet om je te fixen,
maar om je te helpen thuiskomen.
In jezelf.
In de natuur.
In het nu.