HET MEEMAKEN EN BEHALEN VAN "DE MOOISTE"

“De Mooiste”
Zo wordt de marathon van Rotterdam genoemd. Geen idee of het echt zo is, daar ga ik gauw achter komen. Ik wilde deze marathon eind vorig jaar meemaken. Helaas was die toen al lang en breed uitverkocht. Hmm dat zou toch niet voor niets zijn?

Zaterdagochtend bereid ik mij voor. De tassen zijn ingepakt. En ik heb een koelbox gescoord bij de Bever. Dit is ook een van mijn favoriete winkelketens tegenwoordig. Meestal in Arnhem en af en toe in Ede en Nijmegen. Vriendelijke, passievolle mensen die van de outdoor houden werken er. Ik voel me er thuis. En voornamelijk voor mijn hike avonturen scoor ik hier van alles.

Nu dus een koelbox. Ik heb al langer het gevoel om nog beter voorbereid naar een Event te gaan. Zo gaat er al  langer een intentie in mij om een vintage bus/ camper aan te trekken. Laten we stapje voor stapje nemen. En eerst is kijken wat ik kwijt kan in een koelbox. Het gaat dan voornamelijk om wat producten zoals kokoswater, verse dadels, vers fruit en wat yoghurt. En dit keer heb ik wat zelf bereide marathon “snacks” gemaakt.

Healthy snacks
Vorige blog meldde ik al dat ik een boekje had gelezen van een ULTRA RUNNER. Tijdens het lezen bekroop mij een gevoel. Hmm ik zou dit liever in het Nederlands hebben en wat meer plaatjes erbij. Ik ben zeer visueel ingesteld met een enorm grote verbeeldingskracht. Met andere woorden een intentie en wens werd gezet. En daarmee blaas je het de universum in. En mijn gebeden werden dit keer snel gehoord. In de EKOPLAZA kwam ik dit boek “toevallig” tegen. Op een vrije ochtend uitgelezen en ja. Lege tassen meegenomen en richting de EKO gereden. Het boekje is verdeeld in duursporters, krachtsporters en teamsport. En een gedeelte over (sport) dranken die je zelf kan maken. Mooie inspiratie en dus aanleiding om gewoon eens te gaan proberen.

Boek Sportables, Karin Lambrechtse en Eline van der Raad | Boekwinkel Kaleida.nl

Ik besloot om er twee uit te kiezen. Pff nog niet zo makkelijk. Op dat moment leken ze allemaal even lekker. En bam aan de slag. Ik koos voor een soort van havermout, banaan achtig reepje uit de oven. En een rol van gekleefde rijst met gedroogde vijgen en noten. Het is echt leuk om te experimenteren met voeding. Eerst “afkijken” en vervolgens, als de tijd er voor is, dan kom ik met mijn eigen versies aan. Zo werk ik altijd. Inlezen, observeren, loslaten, voorbereiden, pruttelen en als het seizoen er klaar voor is. BAM.

De smaak van beide snacks is verrukkelijk. De vraag rijst. Hoe en lukt het mij überhaupt om deze snacks tijdens een RUN in te nemen? Ik ben namelijk een “minder goede eter en drinker” als ik intens bezig ben. En nog niet goed genoeg getraind, om zoals de ELITE RUNNERS een bizar lange tijd zonder voeding te kunnen. Ik ga er vanzelf morgen achter komen. Wie niet waagt, wie nooit zal winnen.

Tijd om de FIAT te starten en hoppa. Oostvorne en eerst Rotterdam here I come.
Een kleine 75 minuten later arriveer ik op parkeergebied de Meent. Hartje Rotterdam. Ik had al zeker een jaar of zelfs wel langer hier niet meer gereden. Flashbacks aan dat vervelende laatste jaar wat ik had bij mijn toenmalige werkgever. Een tijd dat ik mijn mond diende te houden en stug diende door te zetten. Terwijl dat 1^e is wat ik niet graag doe. Ik ben GOUDEERLIJK, PUUR, OPRECHT en kan niet tegen liegen, bedriegen, manipuleren, machtspellen en alles wat ik daar heb zien gebeuren. Voor nu prima. Wie weet ga ik er ooit nog iets mee doen. Als de tijd daarvoor rijp is. En ik echt change en verbetering kan laten ontstaan. Eerlijk is eerlijk. Deze zwaar gedateerde branche is niet het meest eenvoudig om aan te pakken. Old boys en tegenwoordig zeker ook “girls” network. Ze houden elkaar allemaal in het zadel. Iedereen weet geheimen over elkaar. Een grote afhankelijkheidssysteem. En iedereen weet. Bij zo’n systeem hoeft er maar een haarscheurtje te ontstaan en alles klapt uit angst en verwarring totaal in elkaar. En niet alleen zakelijk, ook privé.

Ik kan je een ding garanderen. Ik zou nooit vergeten wat er allemaal is gebeurd. Met compassie en mededogen kijk ik er nu op terug. Maar ik zou er geen traan om laten als ik de ene na de andere hoge functionaris van het strijdtoneel zie verdwijnen. Tijd om leiding te geven uit liefde, uit respect, uit geluk en uit vrede. En als mijn GUT FEELING het aangeeft, dan zal ik er ALLES aan doen om dat (mede) te bewerkstelligen.

WARRIOR
Ze noemen mij wel eens strijder of WARRIOR. Zo voelt dat ook. Vanaf jongs af aan voel ik mij anders dan de rest. Niet beter of slechter. Het heeft wel eens gevoeld of ik hier niet thuis hoor. En altijd heb ik gedacht dat ik een roeping zou krijgen om de mensheid echt te gaan helpen. Veel mensen zoals ik worden “wakker” rond hun 30^e levensjaar. Dan hebben ze genoeg shit meegemaakt en kunnen ze overgaan tot verwerking. Je kunt het zien als KARMA omzetten in iets positiefs. In kracht en met visie. Want dat hebben mensen zoals ik ook allemaal. Visionaire, change makers die zo gehard zijn dat ze net zo lang doorgaan totdat ze iets voor elkaar hebben gekregen. Ik gebruik RUNNING om dat allemaal in gang te laten zetten wat nodig is.

Anyway het is nu tijd om mijn toegangsbewijs op te halen. Place to be is het WTC.  Aangekomen daar wemelt het van de atleten. Gelukkig loopt het gesmeerd en ben ik gauw klaar. Het begint echt te kriebelen hoor. Wat een waanzinnige sfeer. Ik voel de ENERGIE. Het is nu tijd om even een flat white te scoren. Ik besluit om naar dit zaakje te gaan. Kwartiertje lopen vanuit het centrum. Weg uit de drukte.

Het koffietentje is gevestigd in een hippe wijk waar het een en ander is gebeurd. Ik hou van zulke transformatieprojecten. Echt zo’n buurt waar niemand ooit van gedacht zou hebben dat het zo gaaf zou worden. De koffie zelf is magnifiek. Een chiapudding met vers fruit en noten/ zaden complementeert mijn middag.

Man Met Bril Koffie

Zal ik al richting Oostvoorne rijden? Nee ik weet niet goed of ik daar wel biologisch kan dineren. In Rotterdam zal er vast een wijk zijn waar bio/duurzame voeding beschikbaar is. Even googlen. En ja hoor. Dat is er zeker. Ik kom uit bij een restaurant wat Spirit heet. Hoe toepasselijk. Ernaast zit een bio supermarkt, slager, bakker en drogist. Ik voel me weer eens gezegend.

Zalig en duurzaam eten
Daar aangekomen kan ik kiezen uit een BUFFET. Niet zo’n all you can eat principe. Gewoon verse bereide gerechten die per gewicht worden afgerekend. Twee van die bio verpakkingen pak ik in mijn hand. Eerst iets voor vanavond. Wat ziet er het allemaal lekker uit. Ze hebben ook de meest magische gerechten voor ontbijt. Dat is wel zo makkelijk aangezien ik zondag ochtend vroeg naar Rotterdam vertrek.

Rotterdam - Spirit Restaurants

Inclusief bezoek aan de bio supermarkt zijn mijn tassen nog voller als vol. We gaan nu echt richting Oostvorne. Nog geen 30 minuten kom ik daar aan. Nummer 48 op de Hoogweg. Hmm ik rij in de buurt. Alleen ik kan het niet vinden. Zou het wel bestaan? Vast wel het is via Airbnb gegaan en het leek zo’n paradijs te zijn. Hoe kan dit nou?

Ik besluit om de auto bij een chinees restaurant neer te zetten en een steegje in te lopen. Verrek, daar zie ik een grote toegangspoort en iets wat op mijn tuinhuisje lijkt voor dit weekend. Eenmaal binnengekomen weet ik niet wat ik zie. Wat een waanzinnig mooie plek. Oh wat ervaar ik weer een geluk. Zo dankbaar dat ik steeds vaker de juiste keuzes weet te maken.
Ik parkeer de auto en laad alle spullen in het huis. Het hele huis staat vol. Nee geintje hoor. Ik reis licht. Ik heb alleen wel gear nodig voor het Event en de rest van de dagen. Eenmaal bijgekomen besluit ik om de buurt te gaan verkennen. Een kort tripje in gedachten werd al gauw twee uur slenteren door het natuurgebied. Met alleen een flesje water en het meegenomen VITAL FOOD van SPIRIT voel ik mij de WARRIOR van Oostvorne. Ik kom haast niemand tegen.

Kom overnachten bij B&B Hoogtijºd in Oostvoorne! (hoogtij-d.nl)

RISE & SHINE
Zondag ochtend is het tijd om te shinen. Ik voel me uitstekend. Zoals iedere ochtend begin ik met een ademhalingsoefening. Ongeveer 20 minuten diep inademen via de buikstreek. Voor mij is deze techniek, gecombineerd met een cold shower altijd een gevoel van een REBOOT. In ieder geval van de longen. Dood eenvoudig om aan te leren, zeer effectief. Alleen ja, je dient het wel iedere dag te doen.
Daar zie ik overigens waar de meeste mensen spaak lopen. Ze willen van alles maar willen er niets voor doen. Ik zeg wel eens meer bereiken met minder inspanning. Dat betekent niet dat er geen inspanning is. Alles valt te trainen, als je ervoor wilt gaan.

Rond 08.00 ben ik gereed. Ik besluit om eerst naar Schiedam te rijden. Daar de auto te parkeren. En vervolgens met de trein naar Rotterdam Centraal of Blaak te reizen. Zo vermijd ik de drukte en waarschijnlijk is de stad hermetisch afgesloten voor dit event.  Aangekomen op Blaak loop ik naar de plek waar ik mijn bagage kan droppen. Ik kleed me om. Wat zijn er ontzettend veel mensen zeg. Ik ben zo benieuwd.

Van tevoren had ik bedacht om rond de 4 minuut en 35 seconden per KM te willen gaan doen. Dan zou ik op ongeveer 3 uur en 15 uitkomen voor de marathon. Eerlijk is eerlijk, dat is wat optimistisch. Naja we gaan het zien hoelang ik het volhou. In mijn achterhoofd weet ik ook dat ik volgende week weer een marathon heb staan. Met andere woorden. Ik ga mijzelf niet compleet afbeulen. Het is een stapje voor stapje proces. Een intentie hebben is mooi. En altijd gehechtheid aan het resultaat loslaten. Met deze wijsheid loop ik naar mijn start vak. Ik voel me net een rat. Ik kan geen kant op. Rond 10.07 mag ik beginnen. Het wemelt van de fans. Wat gaaf zeg. Ik heb zoveel respect voor al die mensen die hier uren gaan staan. Als respect voor al deze helden. Wat hoe snel of langzaam je ook beweegt. Je bent een held als je een marathon weet te behalen.

Miep miep strategie
Ik start heel langzaam, te langzaam. Het lukt me niet om al die mensen eenvoudig te passeren. Op een gegeven moment heb ik mijn gewenste tempo te pakken. Het heeft alleen zoveel kracht en inspanning gekost. En ik ben nog geen 10 KM onderweg. Gelijk een leermoment. Want een marathon van Gent met 2.500 deelnemer is wat anders dan dit mega festijn. Ik loop niet echt lekker. Ondanks dat de route wel mooi is. Over de bekende bruggen, langs de Kuip, Ahoy, de kleurrijke wijken, de havengebieden en wat allemaal niet meer. Het lukt me deze keer beter om constant te blijven drinken. En geregeld wat te eten. Allen de haverreep snack krijg ik amper door mijn keel heen. Ik doe mijn best. Tijdens de start zag ik al mensen met gels. Toch maar is werk van maken. Ik kan niet alles puur natuur doen. En daarbij er zal heus wel een gel zijn die uitgaat van een zo laag mogelijke footprint op mens, milieu, dier en planeet.

Na ongeveer 22 KM begint mijn gemiddelde snelheid omlaag te gaan. Ik kan het niet meer volhouden. Ik reduceer na 5 minuut per km en stapsgewijs zie ik hem omhoog lopen naar 5.30.

Maybe it’s not my day today?
Als we vervolgens de eerste lus hebben gehad en richting Kralingen lopen gebeurt er wat magisch. Misschien komt het door de enorme hoeveelheid mensen. Ik begin mij beter te voelen. Op een gegeven moment heb ik mijn lichte looptechniek weer  beter onder de knie. Ook dit kostte de eerste 21 KM heel veel kracht. Ik land veel meer op mijn middenvoetsbeentje. En daarbij gebruik ik andere spiergroepen. Met ander woorden de spieren die ik normaal gebruikte bij zo’n run die lijken niet meer echt nodig te zijn. Fijn voor hen. Alleen de “nieuw” gebruikte groepen dienen echt alles te geven. Bijzonder om dat proces heel bewust mee te maken.  Vanaf een KM of 32 voel ik mij road runner. Ik geniet oprecht van de positieve energie van de mensen. MY FLOW. De kleurrijke gebieden waar ik langs loop. Harmonie, liefde en allemaal met de bedoeling om je vooruit te laten komen. Dat lukt mij goed. Het laatste gedeelte loop ik bizar licht. Ik hoor en zie mensen verbaasd zijn. Exact wat ik wil realiseren. Ik wil laten zien dat RUNNING leuk is. Dat je met gemak, stralend en blessurevrij een marathon of zelfs meer kan meemaken. Als het voor mij mogelijk is, tja dan kan iedereen het.

FINITO en EERLIJKHEID duurt langst.
Na iets meer dan 3 uur en ik meen 36 minuten kom ik de eindstreep over. Geen toptijd. Dat is jammer. Alleen niets meer aan te veranderen. Ik heb genoten van de entourage. En zeker het laatste stuk ging het super lekker. Dat gevoel dien ik mee te nemen na de volgende RUN. Na afloop heb ik direct wat rek en strek oefeningen uitgevoerd. Na het dankbaar in ontvangst nemen van mijn verdiende medaille vervolg ik mijn weg naar de lockers.

Helaas kost het wat moeite om voor de RUNNERS die juiste tassen te vinden. Na een tijdje te hebben aangekeken ben ik het zat. Tijd om regie terug te pakken en zelf te zoeken. Al gauw traceer ik hem.  Tijd om mijzelf om te kleden. Ik heb giga trek gekregen. Ik besluit om voor safe te gaan. Dus wederom naar Spirit. Al mijn smaakpupillen ervaren sensatie. Ik neem van alles. En start met een groot glas water en dubbele scoop aan eiwitten. Ik dien zo snel als mogelijk weer te herstellen. Dat lukt mij steeds beter. Een kokoskoffie met wat tarwevrije gebakjes maakt het feestje compleet. ZALIG.

Even nog langs de supermarkt voor wat kokoswater. En daar gebeurde iets fascinerends. Misschien door de vermoeidheid vergat ik bij het betalen bij de kassa mijn iPhone mee te nemen. Direct erna besluit ik nog even naar het toilet te gaan. Iets wat door heel veel mensen werd gedaan. De sapjes en alcohol vloeide namelijk rijkelijk. Op een gegeven moment was ik weer helder. En realiseerde ik mij dat ik iets kwijt was. Gelukkig waren twee jonge gasten zo vriendelijk om mij te helpen. De telefoon ging namelijk nog over. En mijn Garmin horloge had nog signaal van hem. Hmm hij is in de buurt. Achteraf bleek hij bij de servicebalie te zijn neergelegd. Wat een lieve, eerlijke en behulpzame mensen zijn er toch. DANK JE WEL.

Korte retraite
De hoogste tijd om verder een rustoord te gaan opzoeken. Ik pak de sprinter naar Schiedam. En vervolgens de FIAT back to Oostvorne. Eenmaal daar belang pak ik een lekkere douche. Eindelijk is een model die echt koud water kan produceren. Ik wissel warm en koud water af. Ik visualiseer dat ik in de thermen ben. Heel dankbaar om binnen 14 dagen wederom een gehele marathon met speels gemak te behalen. Nu verder herstellen om volgende week het trio te voltooien.

Want het gaat allemaal om meters maken. Wennen aan deze afstanden is gewoon een kwestie van steeds weer de energie hebben om te starten en de RUN af te ronden. En op een gegeven moment voelt een marathon dan als wat nu voor mij 30 KM aanvoelt. Laatst liep ik een RUN van deze afstand. Ik had werkelijk nergens last van.

"Another day in the park".
Een heerlijk signaal dat ik goed zit. En dat mijn programma/ oefeningen, trainingsopbouw werkt en effectief is. En zo goed als blessurevrij. Want ik ben er in al die jaren nog nooit uit geweest voor langer dan een paar dagen. Met het leren van de nieuwe looptechniek is het wachten dat alle puzzelstukjes in elkaar vallen. En hoppa dan is er de Nederlandse Road Runner waar enige tijd geleden nog helemaal NIEMAND van gehoord had.

Zou Abdi Nageye zich druk maken?
Ah vast niet. Ik heb respect voor zijn prestaties en wat die overwonnen heeft. Ik kijk alleen naar mijzelf. Stapje voor stapje maak ik progressie. En ja dan is alles mogelijk. Want ik heb het voordeel in een torenhoog energie/vibratie niveau te zitten. Als ik dat kan combineren met aangeleerde skills, hmm wie weet wat er kan gebeuren. Al is het slechts een keer om te laten zien wat mogelijk is. En daarmee inspirerend en motiverend te zijn voor al die mensen die heel veel shit meemaken in hun leven. Want deze ELITE RUNNER loopt de marathon in 2 uur en een paar minuten. Denk is aan al die RUNNERS die net binnen de slot tijd aan kwamen. Het maakt geen klote uit als je er 5,5 uur over hebt gedaan. Mijn zegen heb je. Een strijder, een doorzetter, een voorbeeld voor anderen.

Griepje
De rest van de week is wat bijzonder. Ik voel me namelijk vanaf woensdag wat ziekjes worden. En in deze nacht is het echt een innerlijk oorlog. Poah zo heb ik mij lang niet gevoeld zeg. Koorts, hoofdpijn, hoge hartslag. Tja een soort van griepje. Zou het Covid zijn? Wie zal het zeggen.  Ik besluit om rustig aan te doen. Lekker Netflix kijken en mijzelf te genieten van lekker eten en drinken. Een warm dekentje, energie helende muziek en veel eigen liefde. Energie helende wat?

Ja ik luister vaak naar healing muziek. Net zoals ik mijn blogs schrijf. Ik connect met een bepaalde “radiozender” en hoppa alle inspiratie komt binnen. Want dit verhaal wat ik nu schrijf. Dit is achter elkaar en binnen 2 uur gepiept. Het gaat niet nog langs de tekstschrijver of wat dan ook. Uit mijn hart, uit mijn ziel, uit mijn (in) spirit. Kortom echt uit mijzelf.

Zo zijn er ook “zenders” om pijn te laten afnemen. Ik geloof erin. Al dien je er wel gevoelig voor te zijn en een hoog vibratie niveau te hebben bereikt. Dat hoor je mij wel vaker zeggen. Hoe vitaler je gaat leven. Hoe hoger je komt in je energie niveau. Het allerhoogste level is “enlightenment”. Een constante vorm van verlicht voelen. Dat heb ik nog niet bereikt. Wie weet ooit. Ik groei iedere dag erna toe. En al  zal ik het niet halen. Geen man overboord. Ik ben gelukkig,  voel me vitaal en ervaar welzijn. En dat allemaal mede mogelijk gemaakt door alle voordelen van RUNNING en vitaal in het leven staan.

Recover on time?
Het is nu vrijdagmiddag en ik ben zo goed als hersteld. Ik voel me weer oké en kan gaan voorbereiden op aankomend weekend. Ik heb namelijk 2 RUNS gepland staan. Al weet ik niet of ze ook echt allebei ga lopen. De eerste is een TRAIL Run door de bossen van Austerlitz bij Driebergen-Zeist. Dit lijkt me echt weer een magische route. Waar ik denkbeeldig in 3,5 uur mijn tank compleet kan opladen. 

Want maandag, 2^e paasdag doe ik mee aan de marathon van Maastricht. Ik heb wel iets met het zuiden. Sowieso kom ik graag in België en omstreken. Ik hou van de mentaliteit en instelling. Trotse, moedige mensen, die vaak een vorm van gevoeligheid ervaren. Ik kan het niet uitleggen. Het is een gevoel. Vanuit mijn hart. En dat KLOPT altijd.

Ik wacht af hoe ik mij morgenochtend voel. Het afzeggen van de TRAIL RUN is geen probleem. Helaas voor de EUR 40,-. Ik vertrek alleen zondagochtend al naar Maastricht en verblijf daar enkele dagen. Maandag ben ik er zeker klaar voor. 100%. En wel lekker om dan gewoon zonder tijd gedachte mee te doen. Gewoon al het gevoel om na een voor mij zwaar, intens (covid) griepje weer fit aan de start te verschijnen.

Aangepaste website/lay out en WARRIOR PROGRAMMA
Dat is ook al soort van iets overwinnen. En WARRIORS zoals ik strijden maar al te graag. En daarmee hoop ik andere beginnende atleten ook te inspireren. Want ik heb tijdens mijn griep mooi tijd gehad om de website aan te passen. Ik word niet goed van dat standaard coach of trainer zijn.

Ik ben Gerwin, een RUNNER, een atleet en hopelijk ooit een ELITE. Daarmee inspireer en motiveer ik. En deel ik oprecht mijn STORY. Ik bied een WARRIOR programma aan. Eenvoud, simpel en easy peasy. Want een vitaler leven vol welzijn ervaar je door de trainen voor een intens, lange afstand.

Ik ga vanaf nu alleen maar programma’s aanbieden om mensen voor te bereiden op een 10 k, 10 mijl, ½ marathon en een volledige marathon, En wie weet zelfs een ULTRA versie. Al ben ik zelf ook nog trainend voor deze laatste afstand. Daar gaan, als je vanaf de basis begint wel wat jaren overheen. Tenminste als je er het geduld voor wilt en kunt bewaren.

Everything is possible
Geef je lichaam, je geest en je ziel de tijd om te wennen. Als je dat gaat realiseren dan is ALLES MOGELIJK. Niet alleen met sport. In jouw hele f*cking leven.